Przeszedł długą Drogę od łatwowierności do wierności. Cervantes pisze o nim: „Jeden tylko Sancho wierzył we wszystko, co jego pan mówił, gdyż znał go od dzieciństwa i wiedział, że to człowiek niepospolity”. Idzie za Don Quijote’m w ogień, choć często pokrzykuje z tyłu „Dokąd biegniesz, panie?!” i „To będzie gorsze niż wiatraki!”.

Zawsze u boku Frodo Bagginsa, nawet jeśli akurat pochrapuje. Odzywa się nieczęsto, ale jeśli już przemawia, to zazwyczaj „mężnie, choć zgoła niewiarygodnie”. Np.: „Nie mogę nieść pańskiego brzemienia, ale pana mogę przecież nieść z nim razem”. Albo: „Nie umiem tego wyrazić, ale jak gdybym widział drogę przed sobą. Wiem, że pójdziemy bardzo daleko, w ciemność. Ale wiem też, że nie mogę zawrócić”.

Uosobienie marzeń każdego chłopca o byciu olbrzymem. Robin Hood nazywa go swoją prawą ręką. Może się wydawać ociężały, bo „podniecał się niełatwo, ale wściekłość w nim wzbierała jak głaz toczący się z góry”. Może się wydawać nieco ociężały umysłowo, bo nie lubi męczyć swojego rozumu pierdołami. Wyznaje proste zasady („Zapomniałem, o co się bijemy, więc zostańmy przyjaciółmi”) dzięki czemu ani sobie, ani innym nie komplikuje życia.

Uosobienie marzeń każdego dziecka, żeby nigdy nie dorosnąć. Pomaga całemu światu, nie wybiera. Nie uznaje sztandarów innych niż piracka flaga jej tatusia, ale gdyby uznawała, wypisywałaby na nich słowo WOLNOŚĆ. Nie uznaje hymnów, ale gdyby przerobić na hymn jej piosenkę „Nie martwcie się o mnie, ja sobie zawsze dam radę”, refren brzmiałby „Nie ma Wolności bez samotności”.